കണ്ണുകള്‍. ഇതാണ് സ്വരൂപം. യജ്ഞങ്ങളില്‍ ദേവന്മാരുടെ ആഹുതിവഹിക്കുന്നു. അഗ്നിക്ക് അനേകം രൂപങ്ങളുണ്ട്. ജീവികളുടെ ഉള്ളില്‍ അത് ജഠരാഗ്നിയായി പാചൌക്രിയ നടത്തുന്നു. സമുദ്രത്തില്‍ ബന്ധവാഗ്നിയെന്ന രൂപത്തില്‍ എപ്പോഴും ജ്വലിക്കുന്നു. വനത്തില്‍ കാട്ടുതീ എന്ന നിലയിലും, സൂര്യനില്‍ ദിവ്യാഗ്നി എന്ന നിലയിലും വിരാജിക്കുന്നു. ലോകത്തില്‍ വ്യക്തനായും അവ്യക്തനായും പ്രവര്‍ത്തന നിരതനാകുന്നു. മേഘങ്ങളില്‍ അതിന്റെ ശക്തിയാണ് ഇടിമിന്നലാകുന്നത്.
അഗ്നിക്ക് അഞ്ച് ഭാവങ്ങള്‍ ഉണ്ട് ബ്രാഹ്മം, വ്രാജപത്യം, ഗാര്‍ഹസ്ഥ്യം, ദക്ഷിണാഗ്നി, ക്രവ്യാദാഗ്നി, ബ്രാഹ്മമായ അഗ്നി. യജ്ഞത്തില്‍ അരണി കടയുന്നതില്‍ നിന്ന് മന്ത്രത്താല്‍ പ്രകടമാകുന്നു. അതാണ് ആഹവനീയാഗ്നി. പ്രജാപത്യാഗ്നി ബ്രഹ്മചാരിക്ക് അഗ്നിഹോത്രത്തിനു വേണ്ടി ഉപനയന സമയത്ത് ലഭിക്കുന്നു. വാനപ്രസ്ഥാശ്രമം വരെ അതിനെ രക്ഷിക്കേണ്ടതും ആരാധിക്കേണ്ടതും ആവശ്യമാണ്. ഗാര്‍ഹസ്ഥ്യാഗ്നി വിവാഹത്തിനുശേഷം കുലത്തില്‍ പ്രതിഷ്ഠിക്കപ്പെടുന്നു. ഗൃഹസ്ഥന്റെ എല്ലാ ഉപയോഗകരങ്ങളായ ഹോമാദികളും അതിനാല്‍ നിര്‍വ്വഹിക്കപ്പെടുന്നു. ചിതയിലെ അഗ്നി ദക്ഷിണാഗ്നിയാണ്. അതിലാണ് ശരീരത്തിന്റെ അന്തിമാഹൂതി അര്‍പ്പിക്കപ്പെടുന്നത്. അഭിചാരയജ്ഞവും ഇതുമൂലമാണ്. യജ്ഞമണ്ഡപത്തിന്റെ പുറത്ത് ഉണ്ടാകാവുന്ന ഉപദ്രവങ്ങള്‍ മാറ്റിക്കിട്ടുന്നതിന് അത് ദക്ഷിണഭാഗത്ത് പ്രതിഷ്ഠിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.
ഗതി, തേജസ്സ്, പ്രകാശം, ഉഷ്ണം ഇവ അഗ്നിയുടെ വിവിധ അംഗങ്ങളാണ്. അഗ്നി ആരാധിക്കപ്പെടുന്നത് അവയുടെ ആവശ്യം വരുമ്പോഴാണ്. അഗ്നിദേവന്‍ ജ്ഞാനസ്വരൂപനാണെന്നാണ് സങ്കല്പം. അഗ്നിയുടെ മഹത്വം വിളംബരം ചെയ്യുന്ന അഗ്നിപുരാണം ഒരു പഴയ വിജ്ഞാനകോശമാണ്.
ഭാരതത്തിലെ പല വര്‍ഗ്ഗക്കാരുടെയും കുലപുരുഷന്‍ അഗ്നിയാണ്.
No comments:
Post a Comment